الکتروپوریشن (electroporation) و یا الکتروپرمبیلیزاتیون (electropermeaBILIZATION)، تکنیکی در میکروبیولوژی است که در آن، شرایطی الکتریکی برای سلول ها ایجاد می شود تا میزان نفوذپذیری غشای سلول ها برای عبور مواد شیمیایی، داروها، و یا معرفی DNA به درون سلول ها افزایش یابد. در میکروبیولوژی، فرایند الکتروپوریشن اغلب برای انتقال باکتری ها، مخمرها و یا پروتوپلاست های گیاهی به واسطه معرفی کدهای جدید DNA، مورد استفاده قرار می گیرد. اگر باکتری ها و پلازمیدها با همدیگر مخلوط شوند، پلازمیدها می توانند به درون باکتری ها و بعد از فرایند الکتروپوریشن، منتقل شوند. الکتروپوریشن با عبور هزاران ولت در فاصله یک تا دو میلیمتری سلول های معلق در کووت های الکتروپوریشن به وقوع می پیوندد (1.8 تا 2.5 کیلو ولت، 12.5 تا 18 کیلوولت/سانتیمتر). بعد از آن، باید سلول ها تحت مراقبت قرار گیرند تا دوباره تقسیم سلولی در آنها رخ دهد. در این حالت، انها توانسته اند سلول هایی را با پلازمیدهای جدید به وجود بیاورند. این پروسه، تقریبا 10 برابر موثرتر از انتقال مواد شیمیایی است.
علاوع بر آن، الکتروپوریشن، کارامدی بالایی در معرفی ژن های خارجی به سلول ها و بافت های در حال کشت، به ویژه در سلول های پستانداران دارد. برای نمونه، الکتروپوریشن ها برای تولید موش های ناک اوت مورد استفاده قرار میگیرند. یا در درمان های تومور، ژن درمانی ها و درمان هایی که بر پایه سلول هاست، استفاده می شوند. فرایند معرفی dna خارجی به سلول های یوکاریوتی، ترنسفکشن (Transfection) نامیده می شود. الکتروپوریشن به میزان زیادی برای انتقال سلول های معلق در کووت های الکتروپوریشن مورد استفاده قرار می گیرد. اثبات شده است که الکتروپوریشن برای استفاده در بافت ها، برای استفاده در دوران جنینی، بسیار کارامد است. سلول های چسپنده می توانند با استفاده از الکتروپوریشن منتقل شوند و ... ادامه مطلب