یک پمپ سرنگ برای کاربردهای آزمایشگاهی
پمپ سرنگی پمپی است که برای تزریق مقدار خاصی محلول از آن استفاده می‌شود. با پیشرفت علم پزشکی داروهای حساسی کشف شده‌اند که برای تزریق آنها به بیمار دقت زیادی لازم است. در تزریق این داروها عموماً دو مشکل عمده وجود دارد: یکی آنکه نیمه عمر بسیاری از آنها کوتاه است و سریعاً در سطح سرمی اثر می‌گذارند، به طوری که چند دقیقه تأخیر، تعجیل یا عدم دقت در دز تزریق شده، اثربخشی دارو بر بیمار را تغییر خواهد داد. دوم اینکه با توجه به حجم کم این داروها، سرعت تزریق نیز نقش بسیار زیادی در اثر بخشی داروها دارد، به طوری که با کمی خطا در سرعت تزریق، یا دارو اثر لازم را نخواهد داشت یا اینکه اثرات سوء over dose به وجود خواهد آمد.

امروزه دستگاه‌های مختلفی ساخته شده‌اند که با استفاده از یک سیستم میکروپروسسوری، دقت بالایی در سرعت و حجم تزریق انواع داروها، برای بیماران مختلف فراهم کرده است. از متداول‌ترین این دستگاه‌ها، انواع اینفیوژن پمپ، پمپ سرنگی، PCA(برای تزریق داروهای ضد درد)، پمپ تالاسمی، پمپ انسولین و پمپ‌های implant (که در داخل بدن کاشته می‌شوند) را می‌توان نام برد.

اساس کار این دستگاه، تزریق دارو با استفاده از سرنگ می‌باشد. از آنجا که عموماً قطر داخلی سرنگ استاندارد و ثابت است، می‌توان با تنظیم سرعت خطی حرکت پیستون سرنگ، سرعت تزریق را کنترل نمود. به طور معمول این دستگاه‌ها برای تزریق داروها در حجم‌های کم استفاده می‌شوند، چراکه عموماً از سرنگ‌های ۵ سی سی تا ۵۰ سی سی استفاده می‌کنند. از آنجایی که دقت این دستگاه‌ها در حد 0.1 cc/h می‌باشد، در استفاده از آنها عموماً داروها کمتر رقیق می‌شوند که این خود مزیتی است. چرا که در بسیاری از موارد، حجم زیاد مایعات بسیار مضر است و اگر بتوان داروهای بیمار را بدون آنکه دقت دستگاه به هم بخورد در حجم کم به بیمار تزریق کرد، تأثیر بسزایی در کیفیت درمان خواهد داشت.

این موضوع باعث شده است تا در بخش‌های قلبی CCUها بیشتر از پمپ‌های سرنگی استفاده شود تا پمپ‌های دیگری مثل اینفیوژن پمپ‌ها.